شروع شکل‌گیری سبک طراحی داخلی مدرن از اواخر قرن ۱۹ و اوایل قرن ۲۰ میلادی بوده است که مصادف با جنبش مدرنیسم است.

اگر بخواهیم به نوع طراحی پلان این نوع سبک بپردازیم، باید گفت که پلان به صورت باز طراحی می‌شود. پلان باز به نوعی از طراحی گفته می‌شود که در آن چند فضای مختلف به یکدیگر متصل می‌شوند که ایده این نوع طراحی برای اولین بار توسط لوکوربوزیه ارائه گردید.

به طور مثال در طراحی فضای نشیمن، پذیرایی و آشپزخانه با هم ادغام و به تعبیری پیوسته به یکدیگر می‌شوند که یعنی فضایی مانند غذاخوری کاربری مستقل خود را از دست می‌دهد و با آشپزخانه یکی می‌شود و یا فضای نشیمن با فضای پذیرایی و غذاخوری ادغام می‌شود.

یکی از بهترین مزایای این نوع طراحی بزرگتر شدن و دلبازتر شدن فضاها می‌باشد که برای زمین‌هایی با متراژ پایین بسیار مناسب می‌باشد و همچنین طبق آمار مشخص شده است که فروش خانه‌ها با سبک مدرن و پلان باز طرفدار زیادی دارد و با قیمت خوبی به فروش می‌رسد.

از معایب این نوع طراحی نیز می‌توان به از بین رفتن حریم‌های بین فضا اشاره کرد که شاید هرکسی این شرایط را نپسندد و همچنین از آنجایی که فضاهای ما از چند فضای کوچک به یک فضای بزرگتر تبدیل می‌شود، این موضوع در میزان مصرف انرژی بی‌ تأثیر نیست و در پلان با فضای باز باعث می‌شود که انرژی بیشتری مصرف شود به طور مثال گرم کردن فضاهای بزرگ و یکدست دشوارتر از فضاهای کوچک می‌باشد.

از دیگر معایب این نوع پلان بالا رفتن هزینه‌ی مصالح می‌باشد که وقتی دهانه و فاصله‌ی بین ستون‌ها و دیوارها زیاد شود باعث استفاده‌ی بیشتر از تیرهای فولادی می‌شود.

سبک مدرن هم از بابت سادگی که دارد، هم از بابت رنگ، هم از بابت چیدمان و هم از بابت تزئینات توانسته که محبوبیت زیادی در بین مردم، خصوصا در ایران پیدا کند.

این سبک بسیار مناسب برای خانه‌هایی با متراژ کم می‌باشد و همچنین از آنجایی که تجملات در این سبک جایی ندارد می‌تواند در کاهش هزینه‌ها به شما کمک کند.

همان طور که گفته شد این سبک به سادگی معروف است و تزئینات بیش از حد جایی در این سبک ندارد و بیشتر وسایل مورد استفاده و کاربردی در این سبک جای دارد.

اولین چیزی که این سبک به ادم القا می‌کند حس آرامش و امنیت است که این حس برگرفته از نوع ترکیب رنگ و رنگ‌های استفاده شده در فضاست و همچنین خلوت بودن در فضاها می‌باشد.

البته که انتخاب و پسندیدن سبک‌ها به نوعی کاملا سلیقه‌ای می‌باشند و هرکس نوع خاصی از سبک را دوست دارد و از همین رو بعضی از افراد سبک طراحی داخلی مدرن را یک سبک سرد و بی روح می‌دانند و معتقدند که جریان زندگی را نشان نمی‌دهد. پس با این همه تعریف باز هم یکسری منتقد و مخالف برای این سبک زیبا وجود دارد.

رنگی که در این سبک استفاده می‌شود رنگ‌های ملایم، روشن  و خنثی می‌باشد که همین باعث بزرگ‌تر نشان دادن فضا می‌شود و اصولا از رنگ‌های زیادی در یک فضا استفاده نمی‌شود و سعی در این است که از دو یا نهایتا سه رنگ استفاده شود و ترجیحا بیس کار سفید یا کرم می‌باشد که همین بیس روشن باعث بزرگتر نشان دادن فضا می‌شود و به همین دلیل است که می‌گویند این سبک مناسب برای فضاهای کوچک است.

از اصل‌های حذف نشدنی در این سبک: نظم، سادگی، استفاده از خطوط صاف و بی‌آلایش و خلوتی می‌باشد به صورتی که وسایل تزئیناتی استفاده نمی‌شود و تا ۹۰% از وسایل به کار برده شده کاربردی می‌باشد.

نوع متریال انتخابی در این سبک به این گونه است که پارچه پرده‌ها به صورت حریر تک رنگ و بدون طرح می‌باشد، همچنین پارچه مبل‌ها تک رنگ و ساده مانند چرم می‌باشد، دیوار‌ها بدون گچ بری و حاشیه می‌باشد، به صورتی که از کاغذ دیواری ساده و تک رنگ استفاده می‌شود و از دیگر متریال کاربردی برای دیوارهای این سبک رنگ نیز می‌باشد.

در این سبک کابینت‌ها به صورت یکدست و تک رنگ و بدون حاشیه و تزئینات است و دسته‌های آن به صورت توکار و مخفی طراحی می‌شود.

در این سبک برعکس سبک کلاسیک دیگر تقارن جایی ندارد و بیشتر خلاقیت در چیدمان وجود دارد و محدودیت خاصی نیز در چیدمان و جانمایی وسایل نداریم همچنین در این سبک از مبلمان با منبت‌ها و کنده‌کاری استفاده نمی‌شود و نهایت یک فرم بسیار نازک از چوب استفاده می‌شود.

علاوه بر این، تمامی روکش‌ها و پارچه‌های مبل‌ها ساده و بدون طرح و نقش و نگار است. پرده ها به صورت حریر و تک رنگ و بدون نقش و نگار و ساده و نازک است.